خواص فوق العاده آویشن آن را به یکی از محبوبترین ادویهها و شناخته شدهترین گیاهان دارویی تبدیل کرده است.
آویشن گیاهی مدیترانهای است که دارای کاربردهای غذایی، دارویی و زینتی است. از گل، برگ و روغن آویشن برای درمان طیف وسیعی از علائم و بیماریها استفاده میشود.
گیاه آویشن به صورت تازه، خشک و روغن استفاده میشود. همچنین دمنوش آویشن طعم بسیار مطبوعی داشته و بین مردم ایران بسیار متداول است.
در این راهنما شما را با خواص آویشن در درمان و روشهای استفاده از آن صحبت خواهیم کرد.
تاریخچه کاربردهای آویشن
قبل از بیان خواص فوقالعاده آویشن ابتدا با تاریخچه و کاربردهای آویشن در دورههای تاریخی مختلف آشنا میشویم.
مردم در طول تاریخ همواره از آویشن استفاده میکردهاند.
مردم مصر باستان از آویشن به عنوان مایعی برای مومیایی اجساد فراعنه استفاده میکردهاند.
در یونان باستان از انواع آویشن به عنوان مایعی برای بخور معابد استفاده میکردهاند. همچنین یونانیان آویشن را به آب حمام میافزودهاند.
رومیها از آویشن به عنوان طعم دهنده پنیر و نوشیدنیهای استفاده میکردهاند. همچنین در روم باستان آویشن برای درمان مالیخولیا و خجالت افراد استفاده میشده است.
بقراط در 460 سال قبل از میلاد مسیح از آویشن برای درمان بیماریهای تنفسی استفاده میکرده است.
ایرانیان از دمنوش استفادههای فراوانی برای درمان انواع عفونتهای میکردهاند. دمنوش آویشن برای درمان سرماخوردگی و انواع عفونتها در ایران قدیم متداول بوده است.
خواص فوقالعاده آویشن
یکی از مواد مؤثر آویشن ماده تیمول است. این ترکیب طبیعی جزو موادی است که میتواند ارگانیسمهای مضر مانند باکتریهای عفونی را در بدن از بین ببرد.
علاوه بر این تیمول خاصیت ضد میکروبی قوی نیز دارد. و میتواند مقاومت باکتریایی در برابر داروهای رایج مثل پنیسیلین را کاهش میدهد.
برخی دیگر از خواص آویشن عبارتاند از:
درمان فشار خون بالا
از جمله خواص فوق العاده آویشن این است که عصاره آویشن در کاهش فشار خون بالا مؤثر است. مطالعات انجام شده بر روی افرادی که به فشار خون بالا مبتلا بودهاند نشان داده که مصرف یک دوره عصاره آویشن سبب کاهش فشار خون در ایشان شده است.
درمان عفونتهای غذایی
یکی از خواص فوق العاده آویشن این است که روغن آویشن حتی در غلظتهای پایین به عنوان یک ماده نگه دارنده طبیعی محصولات غذایی در برابر چندین نوع باکتری است.
تحقیقات نشان داده که روغن آویشن در از بین بردن باکتریهای مقاومی مثل استافیلوکوک، انتروکوک، اشریشیا و سودوموناس عملکرد بسیار مناسبی داشته است.
جلوگیری از سرطان روده بزرگ
تحقیقات انجام شده در دانشگاه لیسبون نشان دهنده این بوده است که عصاره آویشن در محافظت از افراد در برابر ابتلا به بیماری سرطان روده بزرگ بسیار مفید بوده است.
از بین بردن سلولهای سرطانی
تحقیق انجام شده بر روی تأثیر آویشن وحشی بر روی فعالیت سلولهای سرطانی نشان دهنده این بوده است که آویشن وحشی باعث مرگ سلولهای سرطانی به خصوص در سرطان پستان میشود.
درمان عفونتهای مخمری
عفونتهای مخمری جزو بیماریهای شایع در دهان و واژن هستند. یکی از خواص فوق العاده آویشن این است که بدن را به میزان قابل توجهی در برابر قارچها و عفونتهای مخمری ایمن میکند.
افزایش پایداری سایر روغنها
یکی از مشکلات استفاده از روغنها این است که این اکسیداسیون روغنها باعث از بین رفتن کیفیت، ثبات، ایمنی و ارزش غذایی این مواد میشود.
عصاره آویشن میتواند باعث افزایش میزان ماندگاری روغنها در دماهای مختلف شود.
کاهش مشکلات شایع پوستی
تحقیقات دانشمندان نشان داده که مصرف انواع آویشن در درمان مشکلات شایع پوستی اثر مفیدی داشته است. روغن آویشن یا عصاره آویشن برای درمان قارچها و اگزماهای به وجود آمده روی پوست خیلی مؤثرند.
درمان آکنه
تنتورهای گل آویشن بر روی باکتریهای موجود در آکنه اثر درمانی مؤثری دارد. به همین دلیل از عصاره آویشن برای درمان و شستشوی آکنه استفاده میشود.
انواع آویشن و کاربردهای آن
آویشن در انواع مختلفی مورد استفاده قرار میگیرد. برخی از کاربردهای آویشن عبارتاند از:
روغن آویشن دارای تیمول است که میتواند برای از بین بردن باکتریها و حشرات مضر مفید باشد.
برگهای تازه آویشن به عنوان دمنوش آویشن و همچنین در پخت غذا مورد استفاده قرار میگیرد.
عصاره آویشن (روغن آویشن)، برای طیف وسیعی از مصارف مانند ساخت صابون، تولید عطر و خوشبو کننده، نگه دارنده مواد غذایی، مثل گوشت و زیتون کاربرد دارد.
خوردن عصاره آویشن به صورت مستقیم یا مالیدن آن بر روی پوست به هیچ وجه توصیه نمیشود و حتماً باید آن را با استفاده از آب یا روغن دیگر رقیق کرد.
مضرات آویشن
آویشن علی رغم همه خواص خوبی که دارد، ممکن است مضراتی هم داشته باشد. برخی از مضرات آویشن عبارتاند از:
آویشن ممکن است غشای مخاطی را تحریک کند. به همین دلیل کسانی که از حساسی مخاط رنج میبرند، بهتر است در خورد آن احتیاط کنند.
افرادی که به رزماری، کرفس و پونه کوهی حساسیت دارند، باید در خوردن آویشن احتیاط کنند. زیرا ممکن است باعث ایجاد آلرژی در این افراد شود.
آویشن وحشی میتواند اثرات نامناسبی بر ترشح هورمون غده هیپوفیز داشته باشد.
در دوران بارداری در مصرف همه انواع ادویه باید محتاط بود. بهتر است در دوران بارداری و شیردهی از خوردن آویشن خودداری شود.
آویشن ممکن است باعث ایجاد تداخل دارویی شود. این تداخل ممکن است در داروهای شیمیایی و حتی داروهای گیاهی پدید آید.
I don’t think the title of your article matches the content lol. Just kidding, mainly because I had some doubts after reading the article.